วิธีดูแลปอม เมอเรเนียน
1.อาบน้ำปอมอย่างถูกวิธี
การที่จะรักษาขนของสุนัขปอมเมอเรเนียนให้สวยงามนั้นทำได้ง่ายมาก เจ้าของสุนัขใหม่ๆส่วนใหญ่จะเชื่อว่าจะต้องอาบน้ำให้สุนัขทุกสัปดาห์และต้องคอยแปรงขนตลอด ซึ่งเป็นความเชื่อที่ผิดและจะทำให้ขนของเค้าเสียอีกด้วย
การอาบน้ำบ่อยเกินไปจะทำให้ขนของปอมเมอเรเนียนแห้ง บาง และทำให้ขนร่วงตลอดเวลา การใช้โลชั่นและน้ำยาทำความสะอาดชนิดต่างๆติดต่อกันก็จะทำให้ผิวหนังอักเสบได้ ส่วนใหญ่แม้ว่าขนชั้นนอกจะสกปรกแล้วแต่ขนชั้นในก็จะยังคงสะอาดอยู่ ด้งนั้นการแปรงขนเพียงสัปดาห์ละครั้งและใช้ฟองน้ำชุบน้ำสบู่อุ่นๆ ลูบขน จากนั้นจึงเช็ดด้วยผ้าชุบน้ำสะอาดอุ่นๆ ซึ่งบิดพอหมาดๆ ก็นับว่าเพียงพอที่จะทำให้ขนของปอมเมอเรเนียนอยู่ในสภาพดีแล้ว
ลูกสุนัข เราไม่ควรอาบน้ำให้มันถ้าไม่จำเป็นจริงๆ อาจใช้ผ้าชุบน้ำอุ่นบิดให้แห้งเช็ดความสกปรก หรือใช้แปรงและหวีขนเบาๆ ก็เพียงพอแล้วสำหรับการทำความสะอาดลูกสุนัข
การอาบน้ำลูกสุนัขควรเริ่มเมื่ออายุได้ 3 เดือนขึ้นไป ควรพิจารณาว่ามีความสะอาดมากน้อยเพียงใดมีเห็บหมัดติดมาด้วยหรือไม่ หากมีก็อาบน้ำให้ลูกสุนัขเพื่อป้องกันโรคผิวหนังและการระบาดของเห็บหมัด
สุนัขโต สามารถอาบน้ำได้ทุกๆ 1-2 สัปดาห์หรือเมื่อคุณเห็นว่ามีเนื้อตัวที่สกปรก การอาบน้ำควรอาบในเวลากลางวันที่มีแดดออก แต่ไม่ถึงกับเป็นแดดที่จัดเกินไป ควรเป็นแสงแดดอ่อนๆ ไม่หนาว ไม่มีฝนตก คือสามารถให้สุนัขผึ่งตัวให้แห้งหรือใช้เครื่องเป่าขนของสุนัขให้แห้งโดยเลือกระดับความร้อนต่ำ
แชมพูที่ใช้อาบน้ำให้สุนัขควรเป็นแชมพูที่ผลิตโดยเฉพาะ เพราะจะไม่ส่งผลกระทบต่อการระคายเคืองของผิวหนังและสภาพขน ในขณะอาบน้ำอาจจะใช้สำลีอุดรูหูทั้งสองข้างก่อนอาบ หรือใช้มือกดใบหูทั้งสองข้างให้หลุบลง เวลาอาบน้ำควรราดน้ำให้เปียกทั่วตัวก่อนแล้วจึงเทแชมพูลงไปแล้วเกาให้ทั่วลำตัว หลังจากนั้นก็ใช้น้ำล้างสบู่ออกให้สะอาดหมดจด เมื่ออาบเสร็จก็ต้องเช็ดตัวให้แห้งพร้อมกับแปรงขนทุกครั้ง การเช็ดตัวให้แห้งเป็นการป้องกันความอับชื้นซึ่งเป็นบ่อเกิดของเชื้อโรค และช่วยป้องกันโรคปอดบวมได้
2.การดูแลขนลูกสุนัข
ในขณะที่ลูกสุนัขปอมเมอเรเนียนมีอายุอยู่ระหว่าง 6-8 สัปดาห์ ขนของเค้าจะหนาปุกปุยจนแทบมองไม่เห็นใบหู เมื่ออายุได้ 3 เดือนขนจะมีลักษณะขยุกขยุยและจะสลัดขนชุดแรกเพื่อที่จะเตรียมสลัดขนชุดที่สองตอนอายุได้ 4-5 เดือน หลังจากสลัดขนชุดที่สองแล้ว ขนของปอมเมอเรเนียนจะสั้น และจะเริ่มปุกปุยอีกครั้งเมื่ออายุราว 6 เดือน เมื่อครบ 10 เดือนขนจะเริ่มหนาและชี้ออก ขณะที่ผิวสัมผัสและสีของเส้นขนจะค่อยๆ ปรับสภาพจนเข้าที่และจะค่อยๆ ดีขึ้นเรื่อยๆ
อุปกรณืเพียงอย่างเดียวที่จำเป็นในการดูแลรักษาขนของลูกสุนัขให้อยู่ในสภาพดี คือแปรงสำหรับแปรงขนสุนัข ก่อนอื่นให้ใช้หวี หวีขนที่ติดพันกันออกเสียก่อน ถ้าหากคุณได้แปรงขนเค้าเป็นประจำ ลูกสุนัขก็จะมีขนที่สุขภาพดี นุ่มสลวยไม่พันกัน
3.การแปรงขนต้องเลือกขนแปรง
สำหรับปอมเมอเรเนียนนั้นเป็นขนแบบสองชั้น เราจึงควรให้ความสำคัญกับขนของมันพอสมควร เพราะขนของปอมเมอเรเนียนเป็นขนที่พันกันได้ง่าย เราควรใช้แปรงซี่ห่างในการแปรง หวีวันละครั้ง การแปรงขนให้แปรงจากบริเวณกระหม่อมลงไปที่หางแล้วแปรงย้อนกลับมาที่ศีรษะอีกครั้ง เพื่อให้ขนฟูตั้งชัน จากนั้นจับเค้านอนบนตักแล้วแปรงขนบริเวณท้องและขา การหวีต้องหวีให้ถึงโคนขน การหวีแบบนี้จะสามารถขจัดสิ่งสกปรกต่างๆ ที่อยู่บริเวณใต้ขนออกมา ทำให้ขนเก่าร่วงออกไป พร้อมที่จะให้ขนใหม่แทนที่ ทำให้ปอมเมอเรเนียนของคุณมีขนที่หนานุ่ม และการแปรงขนยังมีผลดีต่อสุขภาพของสุนัขอีกด้วยเพราะจะป็นการนวดต่อมน้ำมันที่โคนขนขับน้ำมันออกมาเพื่อเคลือบขนได้มากขึ้น ทำให้ผิวหนังมีสุขภาพสมบูรณ์ขึ้นอีกด้วย
4.การตัดแต่งขน
ขนของปอมเมอเรเนียนจะต้องตัดให้สั้นเรื่อยลงไปถึงโคนหาง เมื่อตัดแล้วหางจะวางราบอยู่บนแผ่นหลัง ขนที่หร็อมแหร็มจะต้องตัดให้สั้นเสมอกัน ขนยาวๆบางส่วนบริเวณสองข้างของอวัยวะขับถ่ายจะต้องตัดออกเพื่อสุขอนามัยที่ดี
ขนที่เท้าหน้าควรตัดให้สั้นเหมือน”เท้าแมว”ซึ่งมีลักษณะกลมมนและเรียบ ขนสั้นๆที่ขาหน้าควรตัดเฉพาะด้านข้างและด้านหลัง ด้านหน้าไม่ควรตัด ส่วนขนที่ขาหลังก็ตัดในลักษณะเดียวกับขาหน้า โดยตัดให้สั้นถึงข้อเท้าข้อแรก
ส่วนที่ยากที่สุดในการตัดขนก็คือ”ใบหู”ให้จับใบหูด้วยนิ้วหัวแม่มือและนิ้วชี้ โดยใช้เล็บป้องกันส่วนที่เป็นเนื้อเยื้อเอาไว้ให้มั่น แล้วจึงใช้กรรไกรปลายทู่ตัดขนที่ยื่นออกมาจากปลายเล็บไปตามขวาง โดยตัดขนด้านในของใบหูประมาณเศษหนึ่งส่วนสี่นิ้ว ส่วนด้านนอกตัดออกประมาณเศษหนึ่งส่วนสามหรือครึ่งนิ้ว
ไม่ควรปล่อยให้ปอมเมอเรเนียนมีหนวดมากเกินไป เพราะจะดูไม่สะอาดและไม่น่ารักเท่าที่ควร วิธีการตัดหนวดให้ใช้นิ้วต่างๆของคุณบังตาเจ้าตัวเล็กเอาไว้ แล้วค่อยๆตัดเล็มออกด้วยกรไกรแบบปลายทู่เพื่อป้องกันอันตรายหากเค้าเกิดสบัดหัวขึ้นมา บริเวณตาและใต้ขากรรไกรควรระมัดระวังมาเป็นพิเศษ
5.การตัดเล็บ
สุนัขที่เลี้ยงโดยปล่อยให้วิ่งเล่นตามสนามหญ้าหรือพื้นปูน โดยทั่วไปแล้วเล็บจะสึกหรอไปเองจากการเสียดสีกับพื้น ส่วนสุนัขที่เลี้ยงในบ้านอย่างปอมเมอเรเนียนเล็บจะมีโอกาสยาวมากกว่า การตัดเล็บควรจะตัดหลังจากการอาบน้ำใหม่ๆ เพราะเล็บที่เปียกน้ำอยู่จะอ่อน และจะตัดง่ายกว่าธรรมดา ควรใช้กรรไกรสำหรับตัดเล็บสุนัขโดยเฉพาะ วิธีการตัดที่ทำได้ง่ายและปลอดภัยสำหรับมือใหม่หัดตัดคือพยายามตัดเฉพาะที่ปลายเพียงเล็กน้อย ให้ตัดที่ละนิดเข้าไป ไม่ควรเกิน 3 มิลลิเมตร ระวังอย่าตัดให้ถูกปลายประสาทสีชมพูในเล็บเพราะส่วนนั่นคือส่วนที่มีเลือดมาหล่อเลี้ยง แต่ถ้าเผลอไปโดนเข้าก็ให้ใช้สำลีชุบทิงเจอร์ไอโอดีนกดไว้ที่ปลายเล็บแน่นๆ สักพัก เลือดก็จะหยุดไหลเอง
6.การดูแลหู
ปอมเมอเรเนียนเป็นสุนัขที่หูตั้งจึงไม่ต้องดูแลเอาใจใส่หูเท่าที่ควร หากสังเกตแล้วว่าสุนัขมีหูที่สกปรกมากแล้ว ก็ควรใช้สำลี หรือผ้านุ่มๆเช็ดบริเวณใบหู และรูหูส่วนนอกๆได้เป็นประจำ หากพบว่ามีสิ่งสกปรก หรือเห็บหมัด เกาะติดอยู่ในช่องหูซึ่งเอาออกอยาก ปัจจุบันนี้มีผลิตภัณฑ์เกี่ยวกับน้ำยาทำความสะอาดหูสุนัข โดยการหยอดน้ำยานี้ลงไปในหูของสุนัข ทิ้งไว้สักประมาณ 5 นาที สิ่งสกปรกต่างๆจะอ่อนตัวลง และสามารถใช้แท่งสำลีเช็ดออกได้อย่างง่ายดาย การทำความสะอาดหูควรทำหลังจากที่อาบน้ำให้กับสุนัขแล้ว เพื่อเป็นการตรวจสอบว่ามีน้ำหลงเหลืออยู่ในรูหูอยู่หรือไม่ ถ้ามีจะได้เช็ดออกให้แห้ง เพื่อเป็นการป้องกันโรคหูอักเสบด้วย แต่อย่าพยายามทำความสะอาดลึกลงไปที่หูชั้นในเป็นอันขาด เพราะเป็นบริเวณที่สำคัญและอ่อนบาง ควรให้สัตวแพทย์เป็นคนดูแลจะดีกว่า
7.การดูแลดวงตา
สุนัขที่ดีจะมีแววตาที่แจ่มใส ไม่ขุ่นมัว แดงช้ำ อักเสบ หรือมีขี้ตาเกรอะกรัง ถ้าสังเกตเห็นว่าสุนัขมีอาการตาแดงและมีน้ำตาไหลเป็นระยะๆ อาจเกิดจากการอักเสบเพราะผงเข้าตา ในส่วนนี้เราสามารถใช้น้ำยาล้างตาประมาณ 4-5 หยด เพื่อเป็นการชะล้างเอาสิ่งสกปรกจากดวงตา แล้วใช้ผ้าสะอาดเช็ดบริเวณดวงตาให้สิ่งสกปรกออกไป หากไม่หายหรือมีอาการอื่นใดมากกว่านี้รีบนำไปพบสัตวแพทย์ทันที
สุนัขพันธุ์ปอมเมเรเนียนเป็นสุนัขพันธุ์ที่อาจเกิดปัญหากับเรื่องของดวงตาได้ คือมักจะพบอาการที่ดวงตาเป็นฝ้า หรือลักษณะคล้ายต้อ ตรงส่วนนี้เจ้าของสุนัขต้องมีการสังเกตสุนัขของตนว่า ลูกตาของสุนัขมีฝ้าที่เป็นเยื่อบางๆปิดบังบริเวณดวงตาของสุนัขหรือไม่ หากเราพบเห็นแต่เนิ่นๆ การรักษาก็จะง่ายขึ้น
8.การดูแลฟัน
โดยปกติฟันของสุนัขจะผุยากมาก แต่ที่จะพบเห็นบ่อยก็เป็นเรื่องของอาการเหงือกอักเสบ อันเกิดจากความไม่สะอาดของฟันสุนัข ที่มีการหมักหมมคราบอาหารในช่องปาก ทำให้มีคราบสีเหลืองหรือที่เรียกว่าหินปูนติดอยู่บริเวณฟันของสุนัข ซึ่งจะลุกลามไปสู่เหงือก ทำให้เหงือกอักเสบ มีกลิ่นปาก จนกระทั่งฟันหลุดไปในที่สุด
วิธีการป้องกันการเกิดคราบหินปูนที่จะเกิดกับสุนัขก็คือ ควรให้สุนัขได้กินอาหารเม็ดแห้ง เพราะเม็ดอาหารเหล่านี้จะเข้าไปขัดทำความสะอาดเคลือบฟันได้ หรืออาจให้แทะกระดูกเทียมที่ทำมาจากวัสดุต่างๆที่ช่วยขัดฟัน ถ้าจะให้ได้ผลดีจริงๆควรพาสุนัขไปพบสัตวแพทย์ให้ตรวจฟันทุกปี
การออกกำลังกายมากๆ หรือใช่พื้นที่เยอะๆ ไม่ค่อยจำเป็นสำหรับปอมเมอเรเนียน แต่เราควรหันมาใส่ใจสักนิด ควรเริ่มพาสุนัขออกกำลังกายตั้งแต่ยังเล็กเพราะจะสามารถควบคุมเวลาในการออกกำลังกายได้ ควรให้เดินเล่นวันละ 1-2 ครั้ง ครั้งละไม่เกิน 15 นาที ถ้าปล่อยให้วิ่งเล่นกลางแจ้งนานเกินไป(โดยเฉพาะเวลาที่แดดจัด)อาจทำให้สุนัขเกิดอาการช็อค อาการนี้อาจส่งผลให้สุนัขเสียชีวิตได้
การนำสุนัขออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอจะช่วยทำให้สุนัขท้องผูก และสามารถป้องกันโรคได้อีกหลายๆชนิด การที่สุนัขได้วิ่งด้วยความเร็วและสนุกสนาน มีผลดีต่อหัวใจ หลอดเลือด กล้ามเนื้อ ต่อมขับต่างๆ ได้อุ่นเครื่องจนร้อน เมื่อกลับจากการออกกำลังกายก็สามารถกินอาหารได้มากขึ้น ยิ่งถ้าได้อาหารที่ถูกต้องยิ่งทำให้สุนัขมีสัดส่วนที่ดี ร่างกายที่แข็งแรง รวมถึงมันจะมี step การเคลื่อนไหวที่ดี และสวยงาม อย่างไรก็ดีไม่ควรให้สุนัขออกกำลังกายหลังจากที่กินอาหารอิ่มเต็มที่
อ้างอิง :: http://empiredogs.multiply.com/journal/item/2?&show_interstitial=1&u=%2Fjournal%2Fitem
